به گزارش بیدار بورس، علیرضا توکلی کاشی معاون سرمایه گذاری کانون نهادهای مالی در خصوص تامین سرمایه استارتاپ‌ها و دانش‌بنیان‌ها از بازار سرمایه بیان کرد: شرکت‌های استارتاپ دو هدف را در تلاش برای ورود به بازار سرمایه دنبال می‌کنند، به عبارت دیگر علاوه بر تامین مالی که بر آن تاکید می‌شود، این شرکتها به دنبال کشف ارزش واقعی خود نیز هستند.

وی اضافه کرد: حقیقت این است که تنها مشکل این شرکت ها، تامین مالی به معنای ورود پول به شرکت نیست. هر چند یکی از نیازهای استارتاپ‌ها برای توسعه، تامین منابع مالی است و بورس یکی از راه‌هایی است که می‌تواند به آنها در این زمینه کمک کند.

توکلی کاشی ادامه داد: دلیل مهمتری که استارتاپ‌ها قصد ورود به بازار سرمایه را دارند این است که به دنبال کشف قیمت شفاف هستند. یعنی می‌خواهند بدانند که چه میزان ارزش واقعی دارند. ممکن است یک شرکت استارتاپ به دو یا سه شرکت مشاور سرمایه‌گذاری یا تامین سرمایه مراجعه کرده و از آنها بخواهند شرکت را ارزش‌گذاری کنند. اما همه ما می دانیم قیمت کارشناسی با ارزش روز تفاوت دارد. تفاوت قابل توجه ارزشهای کارشناسی توسط شرکتهای ارزشگذار و همچنین تجربه عرضه اولیه و نوسان قیمت چند ماه اولیه پس از پذیرش شرکت ها در بورس‌ها، شاهدی بر این مدعاست.

این کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: اگر شرکتی در تابلوی بورس قیمت شفافی داشته باشد، با هر جایی برای فروش سهام یا افزایش سرمایه وارد مذاکره شود؛ با رقم قابل اعتمادتری مذاکره خواهد کرد. شرکت‌های استارتاپ به دنبال چنین اتفاقی هستند. هدف هم این است که بتوانند با فروش سهام تامین مالی کنند.

وی اضافه کرد: از طرفی این شرکت‌ها نیروهایی کلیدی‌ دارند و به واسطه کاهش هزینه نمی‌توانند پرداخت‌های بالایی به این افراد کلیدی داشته باشند، درصورتی که به خدمات آن شخص کلیدی نیاز دارند.
یکی از روش هایی که در دنیا بکار گرفته می شود، اعطای سهام به صورت قطعی یا مشروط به نیروهای کلیدی است. در این شرایط هم مشخص شدن ارزش سهام هر شرکتی اهمیت کلیدی دارد. اگر این قیمت شفاف نباشد، نیروهای کلیدی هم از پذیرش آن امتناع می‌کنند.
اما اگر قیمت سهم بر روی تابلوی بورس مشخص شده و ملموس باشد، اشخاص حاضر خواهند بود به جای پول، سهام را از شرکت دریافت کنند.

توکلی در پاسخ به این سوال که "آیا با در نظر گرفتن تمامی جوانب، ورود استارتاپ‌ها به بورس اتفاق خوبی است یا نه"، گفت: بله، در واقع تامین مالی از طریق فروش سهام تسهیل و ساده‌سازی می‌شود که نکته مهمی‌ است. استارتاپ‌هایی که بیرون از بازار سرمایه هستند بواسطه غیرشفاف بودن ارزش‌گذاری، در تامین مالی هم دچار مشکل هستند.

این کارشناس بازار سرمایه در واکنش به اینکه آیا سازوکار بازار سرمایه اجازه ورود آسان استارتاپ‌ها را به بازار سرمایه می‌دهد؛ اظهار کرد: ورود به بازار سرمایه، یک مسیر صعب‌العبور دارد که تا اندازه‌ای هم درست است و نباید خیلی هم ساده باشد، بخشی از این سختی به این دلیل است که این کسب‌وکارها جدید بوده و برای فعالان بازار سرمایه ناآشنا محسوب می‌شوند. البته خوشبختانه در چند سال اخیر اقدامات خوبی برای تسهیل پذیرش این شرکت ها رخ داده است، از آن جمله می توان به تدوین مقررات جدید حسابداری و حسابرسی توسط سازمان حسابرسی اشاره کرد. این سازمان در یکی دو سال اخیر برخی از استانداردهایش را تغییر داد و چند استاندارد جدید برای استارتاپ‌ها تعریف کرده است. نحوه شناسایی و ارزشگذاری دارایی های نامشهود، شناسایی هزینه‌های انجام شده برای توسعه، بازاریابی و تبلیغات به عنوان سرمایه‌های نامشهود، مقررات محاسبه استهلاک و محاسبه سود و همچنین مسائل مالیاتی در این زمینه، از جمله مسائلی هستند که بخشی از آنها تاکنون حل شده و بخش دیگری از آنها نیز در حال رایزنی است.

توکلی افزود: اینکه ورود استارتاپی نظیر تپسی به بازار سرمایه دو سال طول کشیده منطقی بوده، چراکه آماده‌سازی‌هایی هم در سازمان حسابرسی و هم در سازمان بورس در حال انجام بوده است. به‌نظر می رسد استارتاپ‌های بعدی در زمان کمتری وارد بازار سرمایه خواهند شد.

این کارشناس بازار سرمایه خاطرنشان کرد: برمبنای جمع‌بندی نظرات کارشناسان در حوزه‌های مختلف معتقدم اصولا تامین مالی زیر ۱۰۰ میلیارد تومان از بازار سرمایه کار درستی نیست. به واسطه هزینه‌های سربار و بروکراسی که وجود دارد شرکت‌های معتبری که حتما بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان نیاز مالی دارند باید برای تامین مالی به سراغ بازار سرمایه بیایند.

توکلی گفت: موضوع دیگر این است اصولا شرکت‌های دانش‌بنیان یا استارتاپ‌هایی که عمر کمی‌ دارند و مراحل بلوغ خود را کامل طی نکرده‌اند یا اصولا کسب‌وکار آنها جدید محسوب شده و به بلوغ رسیدن آنها زمانبر است و به واسطه ریسکی که به دلیل جدید بودن دارند باید از سایر شرکت ها تفکیک شده و در بازار مجزایی پذیرش شده و مورد معامله قرار بگیرند. به همین دلیل پیشنهاد می شود تا بورس ها تابلوی جداگانه ای برای پذیرش و معاملات این شرکتها اختصاص دهند.

این کارشناس بازار سرمایه توضیح داد: به‌عبارت دیگر این شرکت‌ها باید تحت عنوان شرکت‌های دانش‌بنیان یا شرکت‌های نوظهور در بازار سرمایه پذیرش شوند تا اگر کسی تمایل به خرید این نوع سهام دارد، با بررسی ریسک ها و مخاطرات و کاملا آگاهانه نسبت به خرید سهام آنها اقدام نماید، همچنین این اشخاص باید مسئولیت این سهام را حتی در صورت ورشکست شدن آنها بپذیرند. و یا اگر شرکت به سود مورد نظر نرسید یا به جای یکسال در پنج سال به سود رسید؛ بپذیرند و معترض به سازمان بورس یا وزارت اقتصاد نشود. به همین منظور حتما لازم است که برای معاملات این شرکت ها فرم مخصوصی نیز بنام بیانیه پذیرش ریسک تهیه شده و به امضای متقاضیان خرید سهام این گونه شرکت ها برسد.